İyi geceler Şiiri - Yusuf Kırgın

İyi geceler dedim ya sana
O zamanlar gerçekten ölüyordum.
Sen ise yaralı bir hayvana bakıp
Üzerinden geçer gibi
Geçtin üzerimden.
Benim içimde kaybettiğim bir
Adam vardı o gece
Ve yanı başımda beni aşka çağıran sen.
Hayır, cagırmadın, can çekişen bir hayvanın üstünden geçer gibi
Geçtin üzerimden.
Sadece İyi geceler dedin,
İyi geceler o zaman.
Öyleyse, iyi geceler.
Bir gece denilmesiyle ne kadar iyi olabilir ki?
Sürükleniyorsan karanlığa
Eski fotoğraflardan bir albüm varsa elinde,
Kaybettiğin o adamın yeni yeni kırkı çıkmışsa henüz,
Ve henüz unutamamışsan
Arada bir rüyalara girip, lan ben ölmedim diyorsa
Başını yastığa koyduğunda onu görüyorsan,
Ve üstelik östüne östün seni de ellerin yaralıyasa gece iyileşebilir mi?
Bir iyi geceyle.
Beni öldürerek iyileşecekse
Kâbus olup içime çöreklenecekse
İyi geceler olsun.

Sana da iyi geceler,
Düş kırıklarıyla sarıldığım hülyam
Ölsem nabzımı yoklamak için ellerime dokunmayacak kadın
Sana da iyi geceler.
Bütün anlam bu sözcüğe yüklenebiliyorsa
Ağrıyan başımın, sıtmadan donacak olan bedenimin ilacıysa
Alıp götürecekse soğuğu
Ve Allah bir daha yeşermeyeceğimiz toprağa
Bırakmayacaksa
Ayrı ayrı asırlar da doğuracaksa bizi
Unutturacaksa onu, seni,
İyileştirecekse beni,
İyi geceler, iyi geceler.
İyi geceler, düş kırıklarım.
İyi geceler, tatlı hülyam.
İyi geceler, adı yeşil kadın.