İyi Dost Ayline Şiiri - Okan Çetinkaya

Bir zamanlar aynı fabrikada çalıştık.
Verdik zorbir sınav,, uzun,uzun uğraştık.
Mola bitiminde zil çalınca... içeri deli gibi kaçıştık.
Bazen küs, bazende hep barışıktık.
İştenmi yoksa; içtenmi? ama hep karışıktık

Niçin böyle yaptın? neden beni yanlış anladın?
Hep dinledinde sessizce, beni hiç anlamadın.
Kimizaman bir eldiven bahane oldu, kalpteki kapıyı açmadın.!
Kimi zamanda faliyet raporu, birde bunu anlamadın......

Bizi birbirimize kin kovalatan neden kimdi..?
İçindeki ne sempati, nede öfke belki kindi.....! !
Yoksa yaptığın işin amacı muhasebemiydi...?
Benle ilgili boş kağıda yazdığın tek gerçek bir çift boyalı eldivenmiydi.?

Söylesene güzel,! dost bazen mutfağa koşarak çıkmakmıydı?
Elinde tabak,kaşık yemek hazırlarken istemeden aşağı bakmakmıydı..?
Evet yukardan herşey küçüktür,hevesin bunu tatmakmıydı.?
Bilsen sende.-.yanında,yakınında bir dostu itmekmiydi,tutmakmıydı..?
Yinede hesap sorar oldum, hiç gülmeden surat asmakmıydı.?

Bazen bir dost misali dertleşmek....*
Varsa acı, keder, ızdırap bölüşmek....
Bana verdiğin 45 numara ayakkabıyı söyleyip gülüşmek....
Hiç istemedim güzel dost senle ayrılmak amacım hep görüşmek...

Beni tanıtan benmiydim sana..? arabadaki kavgada...!
Derdimi anlmaz oldun, müzükle çalan arabada....
Düşünür oldum seni gündüzden sonra gece vardiyada...*
Sabah olupta inince servisten, neden koşmadın bendeki acı feryada..?
Yok can simidim, sesizce kaybolurken derin deryada..
Birde dönüp baktım,tanınmaz olmuşum,masum aynada..

İsmin aylin sen güzel dostsun...!
İnşallah bu kırgınlığımız artık son bulsun...!
Bu şiirim benden sana bir anı bir hediye kalsın....!
Eğer derdin benden fazla ise yaradan alıp senden bana katsın...!