ben yalancının tekiyim aslın da
sürekli aynı yalanı söylüyorum
sanki herkesin hoşuna gidiyor bu
aynı yalanı söylemem için zorluyorlar sanki beni
sorma sende şimdi nasılsın diye
söylediğim tek yalan işte
iyi olmadığımı ve olmayacağımı bile bile
iyiyim diyeceğim sana
iyi değilim aslın da
sabahları yorgun bitkin kalkıyorum
inanır mısın
kahvaltı yapmak için çok düşünüyorum
sonra dışarı çıkayım diyorum
ama onu da yapamıyorum
kendi kendime sorular soruyorum
ne yapacağım nereye gideceğim
bir tanıdık görse sohbete başlayacak olsam
nasılsın diyor ve
aynı yalan işte iyiyim çok iyi
ama ben biliyorum kendimi
iyi değilim aslında
sahte bir gülümseme yüzümde
yalan bir kelime dilimde
çok sıkıldım mutlu insan rolünden
ve insanlara hep aynı yalanı söylemekten
oysa gerektiği gibi oynuyorum rolümü
bu şekilde istendiği için hep aynı yalan
gecemi hiç sorma bana o kadar zor ki
sanki koca oda saat geçtikçe daralıyor
dört duvar üzerime geliyor
telefonum çalıyor bir anda
anlıyorum
aynı yalanı söylememi isteyen bir kişi daha
iyiyim diyorum sorusuna
iyi değilim aslın da
neden bu şekilde olmalı biliyor musunuz
iyi değilim desem
üzülme zamanla düzelir diyorlar
takma kafana hayat bu
demeyi dertleşme sanıyorlar
öyle biri olmalı ki hayatımda
iyiyim dediğim anda
gözlerime bakmalı sarılmalı boynuma
sen iyi değilsin demeli bana
sen iyi değilsin demeli bana
alkan urfa
Alkan Ayrılıkların Şairi
Kayıt Tarihi : 18.3.2024 18:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!