İyi Biliyorsun Şiiri - Zeki Günay

Dünyanın düzeni, çoktan bozuldu çoktan,
Çarkı ters döndüreni, iyi biliyorsun.
Fuhuş denen illet, dünyada meslek olmuş,
Çok kavim helak oldu, iyi biliyorsun.

Ne sözün bir değeri var, ne de şiirin,
İnsanlık çok değişti, iyi biliyorsun.
Onca yıl savaştın, insana hizmet ettin,
Kim vefakar kim nankör, iyi biliyorsun.

Şu sokakta gezmek, bana ağır geliyor,
Kana kansız karıştı, iyi biliyorsun.
Nerde Allah dini, söyle Allah aşkına,
İslam dini yıkanı, iyi biliyorsun.

En büyük imtihan, insanlığa sabretmek,
O soysuz kavimleri, iyi biliyorsun.
Hangi yüzle bakarlar, Allah Muhammede,
Farz sünnetler yoklukta, iyi biliyorsun.

Mezhep denen o bela, sardı tüm İslamı,
Kim kardeş kimler kalleş, iyi biliyorsun.
Ey şerefli insan, bu dünya çok yaşlandı,
Kıyamet çok yaklaştı, iyi biliyorsun.

Ahir zaman insanı, Ahir sözden anlar,
Fetva dalga denizde, iyi biliyorsun.
Vallahi billahi, yatacak yerimiz yok,
Hesap vermek çok büyük, iyi biliyorsun.

On bir il yıkıldı, bak herşey unutuldu,
Ölümü unutanları, iyi biliyorsun.
Elli bin insanın, yok nerde mezar taşı,
Kahkaha atanları, iyi biliyorsun.

Otuz dört yıl acımı, çoktan unutmuştum,
Yaramı kanatanı, iyi biliyorsun.
Ey şerefli insan, ruhum hergün azapta,
Küfre kucak açanı, iyi biliyorsun.

Allah aşkına bak, nerde mekke medine,
Canım çok yanıyor çok, iyi biliyorsun.
Hayatta tanıdığım, en şerefli insan,
Onlardan bir sensin sen, iyi biliyorsun.

Kul Zeki der ki, bıktım yalaka piçlerden,
Menfaatçi puştları, iyi biliyorsun.
Sabır ve senin gibiler, olmasa eğer,
Dünyayı yok ederim, iyi biliyorsun.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY