İyi Bak Kendine Şiiri - İdris Elibol

Kapanan kapıların arkamda bıraktığı çığlık,
Yarım saplanan bir hançerin kirli pasıydı.

Güneşi göğsünden koparıp yere bıraktığın,
Kırık kaldırımları çiğnediğim adımlarımdı
Kapanan kapıların arkamda bıraktığı çığlık,
Yarım saplanan bir hançerin kirli pasıydı.

Hançeri mertçe sapladın da,
Vurduğun yerde yarım bıraktın
Sen iyi bak kendine
Göğsünden kopardığın güneşin gölgesine,
Kapanan kapının çıkardığı çocuk iniltisine,
Ve yarım kalmış bir vedanın,
Tamamlanan son cümlesine:
İyi bak kendine

Boş odamın duvarındaki sigara dumanına
Ağrıyan yanlarına, dökülen saçlarına
Ocaktaki çayın ateşine…
Bir yangından geriye kalan
Gökkuşağının kül rengine.
Yağmurun ıslattığı Güneş’e
Güneşin yaktığı yağmura.
Kapındaki zil sesine, yıldızlara, şansına
Ve Arya’ya…
Arya’ya bakar gibi bak kendine

Bende iyi bakarım kendime,
Arkamda bıraktığın paslı hançerin yaralarına
Kanayan yanlarıma, gece yarılarıma
Çocuksu anlarıma, üşüyen ayaklarıma
Tutunduğun omzumun kenarına
Bir kış uykusundan sabaha uyanan
Gözlerime ve yumuk ellerime…
Bakarım elbet, iyi bakarım
Pas tutmayan ihanetine
Ve yarım kalmış bir vedanın
Tamamlanan son cümlesine:
İyi bak kendine…