Senin bir kitabın vardı,
Hayatını anlatan.
Benim bir kalemim vardı,
Hayatımı karartan.
Senin bir gülüşün vardı,
Bir de zulmeden somurtuşun.
Gidişlerin vardı,
Beklenmedik gelişlerin.
Yılgınlıgımız, yıkılmışlıgımız ortakdı.
Koynumda bir kedim vardı benim,
Nankördü sevdigim.
Hayvanları severim ama,
Şimdi sevmedigim köpegim.
Rüyalarım vardı uyumak istemedigim,
Rüyalarımız vardı bildigim.
Sevdigim....
Otobüsüm var şimdi benim,
Param, pulum,herşeyim.
Söyle bakalım iyelik ekim,
Koltukda kimi kucagıma yatırıp,
Ayaklarım uyuşsada,
Nasıl şaçlarını dinleyip horlamanı sevecegim...
Umit ALPHAN / 21 Eylül 2011/
Ümit AlphanKayıt Tarihi : 5.1.2013 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!