Çınar ağacından kurduğum idam sehpasına,
Bir iki astım hayallerimi, sabahın köründe.
Koymadım içimde ne dünden bugüne
Acıları, ne de geleceğe dair ümitleri...
Yıpranmış yüreğim,
Kim dokunsa, ah çeker, inler.
Sormayın artık halimi:
Ruhum ölmüş benim,
Bedenim deliden hallice, divane gezer...
Gölgem bile küsmüş, benden uzak gider.
Kayıt Tarihi : 13.3.2024 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!