İy ki itdiler yoluñ tozunı tûtiyâ rüsül
V’iy ki itdi Hak şerîatüñi akvâm-ı rüsül
Ol dem ki oldı arşdan añaru menzilüñ
Rahmetden idi ayaguña döşenen nüzül
Çün vahy indüginde arak eyledi yüzüñ
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta