IX - Bir Çocuk Bin Kudüs

Beytü'l Makdis ki barış ve kardeşlik ruhuyla ezelden bezeli,
yazıklar olsun zalime, toz bulutuyla kaplamış şimdi gök kubbeni...
Kubbetü's Sahra'nın safran rengine bulanmış gölgesinde,
melek ordularıyla gördüm onları kol kola,
Filistinli çocuklardı, Kudüs omuzlarındaydı
emanetçileriydi onlar mahfuz şehrin,
gördüm Muhammed'e gülümsüyorlardı.
Gördüm o kayanın altında,
düş değil hakikatti,
Muhammed''in ardında peygamberler cemaati vardı,
gördüm onların ardından kıyama duranlar,
Kudüslü çocuklardı.
Haydı şimdi Kudüs'lü çocukların ardında,
kıyama durma zamanı...
İlk iftitah tekbirine nazarla,
İbrahim Halilullah'ın altında,
üç dinin beşiğini Allah'ın ipiyle tutmaktaydılar surların alnında,
barışın şehrinde, adaletin hükmünde bir Allah'ın aşkına...
Oysa bugün senin Peygamberlerinin adını kullanarak
sahte mahkemeler kurmaktalar çocuklara, Halilullah'ın göğsünde
medeniyetten bihaber fani iktidarlar uğruna...
Çağırın kalbinin sesine kulak versin dünya,
Vicdan mahkemeleri kurulsun yalnız kalplerin üzerine,
vicdanlar hüküm versin artık Filistin mes'eleme...
İnançsız medeniyet, insanlıksız medenî olunmaz, bildik,
medeniyet imanla kâmil, idrakine Kudüs'le erdik...
Kanunsuz suç, kanunsuz en ağır ceza;
aç ve susuz, ötelenen ve dövülen, ezilen postallarla
hakları kafeslerde ve özgürlükleri cenderede çocuklardı dünyada...
Oysa bu topraklarda bir çocuk bin Kudüs'tü Allah katında...
Savaş meydanlarda, dağ gibi askerlerle, mertçe yapılır derdi babam,
Hani ordu, hani meydan, hani dağ gibi mert asker,
Şimdi işgal ile sahte iktidarların (!) ödü kopmuş canileri savaşıyor,
Kudüs'ün çocuktan ordularıyla...
Şahidiz Ya Rab
Onlar Kudüs'ü taşıyan dağlar gibi
muhkem ve mağrur sütunlarıdır şehrin,
bir avuç kadar bilinse de,
çöl kumları kadardır sayıları, melekten ordularıyla...
tıpkı Kudüs'ün İbrahim'i ve Ali İbrahim'i gibi onlar,
vakarla ve edeple ebede akanlardı sonsuzluğa...