İvme Şiiri - Ahmet Coşkun

İvme

Kuşandım maviler daldım yeşile
Boynumda kırmızı çiçekli atkım
Ne ayıkla dost oldum ne keş ile
Karaya çektim gemileri yaktım

Terki diyarım işim yok ummanda
Daldım çıktım sırılsıklam ne buldum
Eğleyip koymayın beni gümanda
Çekildim inime ben çok yoruldum

Ne o yardan buldum candan vefayı
Ateşten gömlekle gezdim derbeder
Ne memleketimde sürdüm sefayı
Aleme baktımda herkes bes beter

Dünya mı zalimdir insan mı yaban
Doğrumu eğriye çeviren zaman
Canlının en merhametlisi hayvan
Ne kalmış hevesle yazayım destan

Coşkûnî