Eski bir hesap var kapanmayan.
Ve içtiğim sigaraların yüreğimde izleri gizli
Bir sarılma, hasret çekilen
Ve koku, en derinden gelen...
Unutmam ne gül yüzünde oyuğu,
Ne de o metro durağının duvarını...
Sabahın en karası, gün aydınlanmadan evvel,
Ve söz verdim ihanete ihanet edeceğim
Ivedik, akkonak, ulus derken bitti şehir
Anlamı yok bir saate ben buradan gideceğim
Heybemde bir tabaka, 6 tek sigara, bir şişe su, bolca anı, gözyaşı, metro rüzgarı,
Ve asla bitmeyecek hasretli sarılmalar
Zaaf zaaf hücre hücre Ankara'dan doluyorsun...
Bu kez ben gidiyorum, tren garı benim, sen gitmiyorsun
Neden bu haini idam etmiyorsun?
Ne seni unutacağım, ne Vardalı,
Anıtkabir'i, Park'ı, Kızılay'ı...
Görüşmek üzere Ankaram...
Ankara Eski Tren Garı
2 Temmuz 2017 -Ulus/Ankara
Kayıt Tarihi : 2.7.2017 22:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!