İvanovna Şiiri - Kamil Serdengeçti

Ve o bakışlar
Sonsuz ve bembeyaz
Sonsuz ve bucaksız
Uzak buzlar buzlar üstünde
Kâh giderdi, kâh gelirdi
O siyah troyka,
Siyah, ince, sessiz, kişnemesiz
Sen Pier troykayı çekerdi.
Ve buzların odak güneşi
Cânım İvanovna
Saçları alev altından
Dalgın- grisi
Deniz ötesi gözlerinin
Irkının yeşil büyüleri
İvanovna bakar iken
Gözlerimiz titrerdi
Sonra
Uzun ve beyaz tüylü
Törelerce
Sessiz ve eşsiz
Rüya kürklerinden
Sıyrılıp bir anda
Mağrur, işve
Çılgınca Yahya’ ya sunulan
Bir duru tendi
Kâh giderdi, kâh gelirdi
İvanovna’ yı okşar iken
Ellerimiz titrerdi.