Alenuşka ormanda yaşar
Alenuşka esmerdir
Gözleri parlar Alenuşka'nın
Gözlerinde parlayan kederdir
Nedendir güzelim Alenuşka
Babana uyup bunca içtiğin
Senin bir ceylan gibi o mahzun bakışını
Ve ne varsa, öylesine yürekten sevdiğim o bakışta
Unutmadım, üst üste yığılan hüzünlü yıllarda
Fakat görüntün, zihnimde gitgide dumanlandı
Gün gelir, yürekte hüzün de söner artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!