İvan’ın parmağı yok bu işte...
Senmişsin İvan’ı vücuda getiren;
Aklımın parçalarından çiftleştirerek...
Doğmadı; doğduysa da zaten ben idi...
Zaten sen idin,
Zaten sözlerindi...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
