İnanç belli bir düşünce ve söylem çevrimi içinde sonu gelmez düşünce çıvlamalarına düşmeden, kendimizi sorgulara kapamaktı. Elbette kısa bir süreliğine bu da bir yoldu. Fakat kişisi düşünceyi değil de kolektif düşünmeyi nadasa alırsak bu durum da çıkmaz sokak olur.
Oysa kişi kendi inancı içinde kendisini nadasa bıraksa bile toplumun akışı içinde toplum en kötü zaman içinde kendisini nadasa bırakmaz. Nadasa bırakılan düşünce köleci oluşmanın sorgulayıcı düşüncelere kendisini kapatma yatkınlığıydı.
Kolektif düşünce karmaşık ve yorulma isteyen bir kavrayıştı. Kişi mülk sahibi gibi yalın ve kolaycı düşünce eksenindeki vaatler içinde güya kendisine pay çıkartır. Bu vaat dâhilindeki kişiler, kendi iç seslerinin tamah ve hoşlanışı ile bencil iştahlarının peşine düştüler.
Açlık, enerji sağlamalı enerji dönüşümü dediğimiz mana duyumudur. Açlık hayatın ve türümüzün üzerinde akan gerçekliğiyle bir manadır. Açlık kolektif yapıların, kolektif bilincin, kolektif davranışıyla; kolektif inşa sistemindeki polar bağlanmanın temelidir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta