Bunlar köleci sürecin hemen başında olan söylemlerdi. Arada geçen onlarca sene sonra değişen nesille birlikte unutulanlardı. Kolektif geçmişin motifleri köleci mantığa adapte olmuş kişiler elbette abuk sabuk gelecekti.
Ortaya çıkan bu abuk sabuklukları aktaran söylemlerin yorumsal açıklaması yapılırken de bin bir takla atılıyordu. Hatta açıklayamamanın zorlanmaları karşısında “doğrusunu Allah bilir” deyip yorumu geçiştiriliyorlardı.
Daha geriye gitmeden ittifak eden grupların ittifak için kestiği “İlah kurban etme törenleri”, bir ilah ruhundan ve ilah suretinden olmakla bir ilah soyu olan İbrahim’in çocuğunu kurban etmesiyle kurban hem kolektif süreçli bir sosyal anlayıştı.
Hem kurban anlayışı kolektif davranış olmaktan çıkıp, ahit sel anlayışlı mülk sahipli kişilerin kurbanı oluyordu. Hem de kişiselleşen kurban yoksulun "senede bir et yeme bayramına dönüşmüştü!". Bir algı ancak böyle yönetilirdi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta