Tahmini 20-30 bin yıldan bu tarafa türümüz köleci ittifaklara kadar tecrit olmuş gruplardı. Gerçi köleci ittifakın ilk geçiş dönemi olan monarşin dönemler bile, kısa dönem de olsalar; izole gruplardı.
Köleci izolasyon, “zenginliği de fakirliği de El verdi” deme inancının kanıksatıldığı kral ensi, patsi gibi yapı alanlardı. Bir geçiş dönemiydi. Bu yapılar artık kolektif kapasitenin paylaşılmadığı, sadece rızkın dağıldığına inananların oluşturduğu ve giderek kulluğun millet uyrukluğuna dönüşeceği yapılardı. Sınıfsal ayrılıkların belirmeye başlayıp, keskinleşeceği özel mülkiyetçi izole yapılardı.
Tarihsel sıralamaya göre ilk grup içi izole yapılar totemi yapılardı. İkinci tecridi yapılar gruplar arası bileşimlerle oluşup genişleyen ön ittifaklardı. Her iki grupta başlangıç koşulu içindeki gibi kolektif bir sağlama, kolektif bir üretimle, kolektif paydaşlardı.
Ön ittifaklar sentezi; sosyolojik olarak, biyolojik olarak, kültürel olarak ve üreten totem meslekli kolektif grup gücü olarak bileşimlerdi. Bu bileşim doğrultusunun içine doğanlar ve yine kolektif kapasite içine doğanlar ilahların meleziydi. Gruplar arası İlahlar bu melez nesle “insan” adını verdiler.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta