Bir menem,bir qelem,bir de yanan şam
Yene hüzünlüyem,yene perişan.
Söyüdler saçını yoldu bu axşam,
Elim ellerinde itirdim seni.
Niye dağılmayır gören bu dünya,
Söyle...heqiqetmi yoxsa bu röya?
Özümü çox meğrur gösterdim guya,
Gözüm gözlerinde itirdim seni.
Nece paylaşacam seni özgeyle,
Dönecem yoluna düşen kölgeye.
Bağrlm yandı yaman,döndüm Esliye
Bele seve-seve itirdim seni.
Bu nece taledi,bu nece qarğış
Gözümde bahar da oldu qarlı qış.
Hele bu heyatdan bir kam almamış,
Gülüm qönçe iken itirdim seni.
Deyim...döyünmesin dursun bu ürek,
Zerif çiçekden de olmuşam kövrek.
Gel,bundan sonra da hesrete dözek
Özüm bile-bile itirdim seni.
Xesteydim,derdimin dermanı sendin
Sen şair könlümü dağ-dağ eyledin.
Sevgilim,bu bahar toyumdur dedin
Gözümde göz yaşı itirdim seni.
Gülnaram,men daha güle bilmerem,
Senden başqasını seve bilmerem.
Özgeye yar olsan,senden küserem
Ele yana-yana itirdim seni.
Kayıt Tarihi : 3.10.2006 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir on dört yıl sevdiğim azeri gencin bir bahar gününde istemeyerek benden ayrıldığı düğün gününde yazıldı.Ve halen o günleri hatırlayanda gözlerimden ihtiyarsız göz yaşları damlıyor.Allah bütün sevenıere ayrılıksız aşk nasip etsin ve o gence minnettarım çünki o ve onun aşkı olmasaydı belki bu gün benim şiirlerim olmazdı.
Daha mı kutsallaşır acaba?
Gülnare Hanım aşkın kutlu olsun....
Gülnaram,men daha güle bilmerem,
Senden başqasını seve bilmerem.
Özgeye yar olsan,senden küserem
Ele yana-yana itirdim seni.
Zerrinin de üreği dayanmaz bu ayrılığa.
TÜM YORUMLAR (6)