Sanal dunya, yalan dunya dedikleri yerde kesisti yollarimiz. Biraz urkek,biraz da guvensizlik, kirilganlik vardi uzerinde. Insanlarla arasina buzdan daglar koymus, tas duvarlarla setler ormustu. Zaman geciyordu...Selam, nasilsindan baska sozumuz yoktu. Dilimize yapismis bir kere iyiyim, demek. Hayata ne için kusmustu? Neden bu insanlara karsi olan guvensizligi, bilinmezdi. Her gun kendime soruyordum neden diye?
Anladim ki onunla ayni kaderi paylasmistik. Acilarimiz, uzuntulerimiz, talihsizliklerimiz.. Hepsi, hepsi ayni idi.. O’da uzaktan da olsa bir seyleri farketmis olmaliydi ki; sohbet etmeyi secmisti benimle. Ve o gunden sonra cok cok isindik birbirimize. Kanbagimiz farkli olsa da, bizi birbirimize baglayan,guzel bir dostluk vardi ortada. Yanimda oldugunu, dualarinda yer verdigini bilmek; butun servetlere degerdi gozumde..
"Keser doner,sap döner "deyim kullanmayi cok sever. Hani derler ya erkek gibi kadin; oyle degil iste. Kadin gibi kadin, yuregi mert, sozu pek, yikilmamis firtinalara ragmen, ulu bir cinar gibi dimdik ayakta.. Sakin ola ki yüreğine dokunmayin, kirk yerden paramparca.. Aslan kesiliyor bir anda.
Birgun; sohbet esnasinda dediki:
Bak bebegim, hayat cok acimasiz degil, insanlar acimasiz. Sen sadece dua et, Rabbine sigin, her seye inat ayakta kalmalisin..
Tamamını Oku
