Unutmadım adını, on altı yıl evveldi gözlerine baktığım an.
Şiirdin bende, şarkıydın, dilimden düşürmedim bir an.
Kabul olmayan duamdın sen, olsun diye yalvardım her an.
Ben istedim böyle oldu, şimdi bana itirafı zor gelir.....
Batsın artık güneşim, doğmasın asla bir daha sensiz,
Hayat sevincim kalmadı artık, umudum tükeniyor sessiz sessiz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta