İtiraf Ediyorum Şiiri - Seydo Turğut

Sus
diyeceklerimi kimse duymasın
böyle bir korona gecesinde
itiraf ediyorum
ben her gördüğümde seni yeniden
yeniden seviyorum
o geleceği belirsiz ilk şimşeği alıyorum
olgunlaşmaz bir heyecan var yüreğimde
her ne kadar aynı enerjiyi veremesem de
ve sinerjiyi yakalayamamışsak bile seninle
yinede parlayan can gözlerine bakarken
seni sil baştan seviyorum
biliyorum sen
gökyüzü gözlerine güvenerek
ruhunun okşanmasını seviyorsun
saçlarına ilkbahar çiçekleri takılmasını
buket buket sürprizler yapılmasını
belki karşında diz çökülmesini
çok şey beklemiyorsun aslında
önünde
kırmızı halıya serilmiş bir sadakat
birde sağlam bir yürek
yanılıyor muyum diye
kendi kendime defalarca sordum
biliyorum çünkü
kadınlar çok ilginçtir
ve bazen anlamak aşktan daha güçtür
neyi arıyordun
aradıkça ara verdiğin neydi
bu araya giren zamanlar
ve duraklamalar
ruhuma yapılan en ağır işkencelerdi
sabır taşlarına taş çıkarabilirim seni beklerken
ve seni beklemekte
o acıyı hissetmekte
ayrıca güzeldi
mazoşizm mi ne
ama cehennemden daha zor olsa gerek
ben seni arafta görmüş gibiydim
oysa ilk defa görmüyordum aslında
sadece ilk defa gözlerinin güzelliğini anlamıştım bana baktığını sandığım zaman
"tanrım
bana bir şeyler oluyor
adını henüz koyamadığım" demiştim
yanıldığımı gördükçe
morfin gibi gelen
ve her duyduğumda
beni benden alan sesinden
cevap almaya
itiraf ediyorum ki korkmaya başladım
zaman zaman sana ilginç ve itici gelen
davranışlarda bulunmam bundandır
sus sevgilim
kimseler duymasın sakın
kısık sesle konuşmam bundandır
sen bana bakmazken
benim seni ne kadar sevdiğimi
kimseler bilmesin ne olur
sen beni anlayana kadar...
ey aşk
yaşama anlam katan!