İtiraf Ediyorum Şiiri - Hümeyra Doğan

Çocuktum,
Bilemedim o yuttuklarımın keder tohumları olduğunu,
Bilemedim saklamak isterken sevgi çiçeğinin yüreğimde solduğunu,
Her şeye sahip olduğumu düşünürken
Bilemedim hayatımın boşluğa dolduğunu...
Şimdi gençliğim hep hüzün şarkıları mırıldanarak mı geçecek?
Gözlerim o simsiyah manayı hep geceden mi alacak?
Yüreğim sevdasını hep başkalarından mı çalacak?
Zaten hüzün ve ayrılıktı gökyüzüne nakış nakış işlediğim,
Hep uzaklardan baktı bana yürekten düşlediğim.
İtiraf ediyorum,
Yüreğimindi o her yeri savuran fırtına.
İtiraf ediyorum,
Yalancı güneşti o doğan dört tarafa.
Şehrin duvarlarına nefret yazıları yazan bendim itiraf ediyorum..!
Kabullenemedim beni yalnızlığa itmesini.
Ve bütün sokak lambalarını kıran da bendim,
Aydınlatıp da göstermesin diye yüreğimdeki o mutsuzluk abidesini...
İtiraf ediyorum,
Çocukken hastalanışlarım da yalandı...
Çünkü, sadece o zamanlar annem beni bağrına bastı.
Her şeyi tek başıma aşmış olduğumu düşünsem de,
Sonunda yine kendi ellerim beni darağacına astı.
İtiraf ediyorum,
Dulda yerlerde koşturdum hep hayallerimi,
Gizledim içten içe tebessümlerimi.
İtiraf ediyorum,
Hayata sakatlığım uçurumun kenarında asılı duran mutluluğu yakalayabilmek uğrunaydı,
Bu yüzden haykırışlarım isyan boyutundaydı...
İnsanlara karşı düşmanlığım bakışlardaki buz tutmuşluktan,
Doğruya uyutulmuşluktandı itiraf ediyorum..!
Uçurtmalar umudu taşımıyordu omuzlarında
Taşlara hedef tutup düşüren bendim onları,
İtiraf ediyorum umrumda değildi çocukların ağlayışları...
İtiraf ediyorum, itiraflarım kendimle hesaplaşmamdır.
Yaşadıklarımın hepsi hayatla yarışmamdandır...