itiraf edilmemiş karanlık boşluğunda bir yalanın yıllarca
papatya yaprakları ve çiğ taneleri uçuşur ayaklarında
olunca kara bir duman gibi zaman
denizler bile susunca şimdi yalnızlığını yürüyor nasıl
aklına zehirli sarmaşıklar dadanmış bak şimdi asıl
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta