Yaşarken de ölünürmüş, geç anladım.
Yaşamışım aslında bu içimdeki ölüyle.
Yaşamışım ama nasıl? Acı ve çileyle.
Ben bir ceset, enkazım, geç anladım.
Birkaç kere ruhumla birlikte satıldım.
Benim derdim ölüyle değil, derdim faniyle.
Bakışlarınla ister kan eyle, ister can eyle.
Ben sensiz bu dünyada zulmü yaşadım.
Melül melül akar su, âşıklık pınarından.
Haberim var mı? Ne kışından, baharından?
Bugün salı veya cuma, işte aşkın son günü.
Kaderiymiş Mecnun'un ayrılmak Leyla'sından.
Vazgeçilse de sudan, aştan geçilmez Leyla'dan.
Tüm şehir ayakta, bir ben yıkık döküğüm.
Vakitsiz Şair
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 19:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!