İtiraf Şiiri - Tuğçe Sungur

Sen ki kendime bahsetmekten dahi korktuğum gerçeğim,
Geçmem dediğim o ateşli yolların sonunda duran güneşim.
Yakıp kavurur mu yanına çok yaklaşsam ?
Üşür müyüm senden uzak durmaya çalışsam ?
Bunun doğrusu nasıldı, bu zamana kadar hiç birşeyi doğru yapamamış bir kızım ben.
Gökyüzü gibi masmavi sonsuz derin duygular.
Herşeyin bir gün bittiği gibi biter mi bu da ?
Ya gel gönül zincirini kır ayaklarımdaki prangadan kurtar,
Ya da git görmeyeyim seni bırak beni zindanımda kendimle baş başa.
Karanlığa alışmışken ben , ışığın gözlerimi alıyor.
Ve tekrardan yolun sonu hüzün ise , ki ben buna dayanamam.
Kal öylece.