İtiraf Şiiri - Azizcan Sezer

şu hiçbir an gözümün önünden gitmeyen hayatımı
kuşlara yem etmek istedim
geçmişte yaşayan kişileri buldum sonra
deliren kadınlar
dalıp giden adamlarla çarpıştım yaya geçitlerinde
genellikle parkta otururdu içlerinden biri
hep bir şişe olurdu elinde
ve çevresinde kaya güvercinleri
hayır
kuşlara bunu yapamazdım
zehirleyemezdim onları geçmişimle

kaldırım taşları üzerine dikip iri gözlerini
henüz filizlenmiş küçük çiçekleri göremezdi
ve bütün oklarıyla zafer kazanmaya adanmış bir hayat
kuşların bahçesi olamazdı
bir keresinde yıldızları işaret etmiştim
onun gözleri ise
disko tavanında dönen parlak topa takılmıştı
şamandırası kaybolmuş karanlıkta
olduğu yerde dönüp duran
yelkenliyi çok sevmiştik
nerededir şimdi kim bilir
hatırlamayacağına bahse girerim
nedense umutsuzluğa oynadığım hiçbir bahiste
kaybetmedim bu güne kadar

bütün bunları yüz yüze konuşmuştuk salaş bir çay bahçesinde
hayret demiştin
hayret
biz mi yaşadık tüm bu olanları
hatırlamak için ne kadar zorladıysan da
şüphelenmiştin benden
gözlerin sürekli saatindeydi
akşam randevun varmış
çaylar ne kadar hızlı bitermiş
ah kuşlar
çocukken bir kanaryam olmasaydı belki
çoktan kıyardım size

dozunda güzel diyorlardı çoğunlukla
ancak ne dozunda inandım
ne de bağlandım sevdiklerime
hep bir aşırıya kaçış vardı
hislerimi de yem etmek istedim hem
düşündüm sonra
göç vardı bazılarında
uçup gideceklerdi ve uçup gitmeyecekti içlerinden hatıralar
kuşlara bunu yapamazdım

o akşamların üzerinden epey bir zaman geçti
benim büyükannem öldü
sen saçlarını sarıya boyattın
bir mutfak aşığı olduğunu duydum sonra
küçük saksılarındaki süs çiçeklerinle konuşurmuşsun geceleri
gözyaşın sularmış ara sıra topraklarını
bir kez olsun beni anlatmadığını biliyorum onlara

yıllarca kaçsak da kendilerinden
klişeler hayatımızın karşılığı oluvermişti
denk geldiğimde eski türk filmlerine değiştiremiyorum kanalı mesela
arabesk tadında uyandığımı belli etmemeye çalışıyorum yine de
sen işe yetişmek için kahvaltı yapmadan çıkıyormuşsun çoğu kez
hatta bir kuşu
kafeste beslemeye bile başlamışsın
bunu duyduğum zaman
üzüldüğümü itiraf etmek isterim

çocukken bir kanaryam olmasaydı
avuçlarımda ölmeseydi
kanatlarını son çırpışında
kanatmasaydı beni bu kadar
ah kuşlar
çoktan kıyardım hepinize