Bırak n’olursun iki dakika nefes almaya geldim.
Hem bak ellerin de üşümüş yüreğimi de getirdim.
Çekip gitme hemen, peşinden koştum hevesimin yorgunum.
Çiçekleri seviyorsun diye dalından kırılan hep ben oldum.
Kızma ama seni bensiz gösteriyor diye aynanı kırdım.
İzin kalmış, dokunurken elimi kestim.
Adını sayıklarken kısıldı sesim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta