nerden başlasam yârim
dünyadaki yarım mı
desem,
yaşam kaynağım mı.
seni buldum yalnızlığıma ,
oyuncağını bulan çocuk gibi,
o gün ve sonra çoğaldım.
yalansan inanacak kadar
sevincim oldun,
gecelerimin yastığı, günlerimin ışığı,
bir çiy damlası gibi
alın yazıma düştün
yıldızım, kör gecelerimi aydınlattın
ki onlar yaşamadığım, yaşayamadıklarım.
kalan üç günlük ömrümde
yine de tanıyamayacaksın
sende kaldığım sürece
her gün içime demlenen
sensin bir tanem
dilimdeki kekremsi tatta değişmeyen
gözlerinde, tutsak kaldım,
hayal meyal uçuşan
bendeki o resmi, seni
sanma unuttum geçen günleri.
Yalnız olduğum için değil,
aklımdan çıkmadığın için,
bir anım geçmiyor dedim,
birlikteliğe ömrüm yeter mi dedin
gün batımında, sana koştum
sana açtım gözümü her sabah,
seni yaşadım çoğalarak
ömrüm, son baharımda ki yârim
hânım, ulaşılmayan diyarım
aklımda yokken sevdiğim,
seveceğim
yeni söylem, yeni bir gün için
gözlerinin hapsinde kaç gece
nöbet tuttum biliyor musun
senden caymak mümkün olmasın diye
yürüdüğün yolları, sokakları,
beklediğin durakları seviyorum
şehla gözlü yarim
senden bir şey istiyorum
son istek, bunca yıldan sonra
söylemesem olmaz
söylemek zorundayım
yaşadıkça özlem kakan yarım
hep, seni seviyorum dedim,
aslında, yalan söyledim
sevmedim ki,
seni soldum ciğerlerime
senle yaşadım,
kokunu duymadan
sevebilmeyi öğrendim,
canımdan çok, canımı verecek kadar
yılan olsan sarılacak kadar
sevdim, gözü kapalı sevdim
gitmeyi hiç mi, hiç düşünmedim
bir tanem, her yan sensin
sen de kalan yarım
en son elimi tutan
sen ol yârim
İlhan SOYTÜRK
İlhan Soytürk
Kayıt Tarihi : 1.1.2019 01:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!