İtiraf Şiiri - Sıdıka Emek

Tesadüfler sonunda tanışmıştık seninle
İlk sesini duymak istiyorum dediğinde var ya içim bir hoş olmuştu.
Da söyleyemedim.
Sonra aradın beni
İlk alo deyişinde var ya içimden bir şeyler koptu gitti.
De söyleyemedim.
Nerelisin, çalışıyor musun dedin ya
Beni ciddiye aldığını bildiğim halde inan ki söyleyemedim.
Ara sıra günaydın mesajı yazıyordun ya
Ben de her zaman senden önce yazmak istedim de yazamadım.
Bazen aramadığın günler var ya
Neden aramadı hasta mı acaba diye çok üzüldüm
De arayamadım.
Arkasından aradığında var ya
O kadar çok sevindim
De sana söyleyemedim.
Yağmurda gezen aşıkları görünce var ya
Seninle yağmurda el ele ıslanmak istedim
De söyleyemedim.
Belki sen benim sevdiğim kadar sevmiyorsundur
Olsun;
Ben ikimizin yerine
De severim diyemedim.
Belki sen benim düşündüklerimi düşünmüyorsundur
Ben senin için neler düşündüğümü sana söyleyemedim..
Sokakta el ele iki sevgili görünce var ya
Ellerinin sıcaklığını hissetmek istedim
De söyleyemedim.
Belki bir gün gelirsin diye
Her araba sesinde yollarını gözledim
De söyleyemedim.
Senden haber alamadığım günler var ya
Beni unuttuğunu düşündüm de seni unutmaya çalıştım ama unutamadım..
Yalnız kaldığım günler var ya
Seni yanıma çağırmak istedim de çağıramadım..
Sarılmak istedim de sana sıkı sıkıya
İçimden geçirdim hepsini
De söyleyemedim.
Ne kadar canımı yaktı sensizlik
Ne olur gel çokkkkk özledim diyemedim..
Sensiz yaşayamayacağımı bile, bile
Sensizliği kabul ettim de kimselere söyleyemedim..
Sensiz geçirdiğim her an için var ya
Öldüm öldüm dirildim de söyleyemedim...
Ne kadar sabırlı kadınmışım değil mi
Bütün acılara katlandım da söyleyemedim..
Açıkcası;
İtiraf ediyorum sevgilim
Seni canımdan bile çok sevdim
De SÖYLEYEMEDİM...!