Oğlum!
Prensim!
Diye, anamın ünlediğine aldanma.
Ne bir prensim...
Ne bir beyaz atım oldu ömrümce.
Ne de bir kurbağaydım,
Öpülmeden önce...
Ama inkar etmem, bak bu doğrudur;
Elimde bir tek camdan pabuç,
Sahibini arıyorum senelerce...
08.12.2009
Sadi AtayKayıt Tarihi : 23.12.2009 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!