Beni;
ne kadar çok unutursan
o kadar çok hatırlıyorum kendimi.
İnadım diri tutuyor içimde ki öfkeyi.
Sevip sevmediğin, umurumda bile değil ki!
Ben sevmez isem ölürüm, nefes alamam.
Sevdikçe büyüyor genişliyor kalbim
ve kırıldıkça güçleniyor benliğim.
Bir hedef belirliyor kendine yüreğim.
Beynim o hayale en güzel şekli veriyor..
Sonra hayallerimin enkazında debeleniyorum..
Bundandır, huysuzluğum, hırçınlığım, deliliğim..(!)
Hayattan ve kimseden beklentim yok
gelecek planlarım yok benim..
Sevdikçe, inandıkça büyüyor yaralarım..
Ve bir kez daha düşüyorum
düştükçe kanıyor diz kapaklarım..
Canım yanıyor..
Yandıkça pişiyorum.
Olmuyorum belki ama ham da kalmıyorum.
Hala tanıyorum, hala öğreniyorum..
Bir türlü pes etmiyorum, edemiyorum.
Ne maddi ne de fiziksel değerlerim yok benim.
Gönül ehliyim.
29 Ekim 2018 / 09:20
Dilruba
Emine Genç
Kayıt Tarihi : 2.11.2018 12:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Genç](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/02/itiraf-371.jpg)
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)