Sana çıkıyor yine yol aldığım bütün kelimeler. Uzun yada kısa bütün tümcelere nokta oluyorsun. Her şiirde sen kokuyor her notada sen tütüyorsun. Rüzgar seni söylüyor, yağmur sana ağlıyor. Cemreler düşüyor, bahar geliyor, hanımeli kokusunu sürüyor, kuşlar aşkı haykırıyor... Onlar da sana...
Sana çağlıyor bütün sular, seni anlatıyor bütün masallar. Yanıyor yüreğim, içim sızlıyor, özlüyor tenim arıyor gözlerim... Susuyor dilim, haykırıyor nefesim... Hep sana...
Yolculuğa çıkıyorum geçmişimde elimde hüzün dolu valizimle... Yok oluyor bütün çeşnisi fazla kaçmış mazi sen kalıyorsun dudağımda tebessümle. Dünümü kaplıyorsun, bugünüme doluyorsun, yarınım oluyorsun.Yarınıma doğuyorsun... Işığım oluyorsun be uykusuz gecelerimde, kararsız günlerimde, kapkara dünlerimde güneşim oluyorsun... Gözümden sakındığım, gönlüme sakladığım, her gece kutsadığım sevdam oluyorsun.
Hayatla ittifakımızda sunduğu armağansın sen. Kendimle kaldığımda yol arkadaşım... Dualara konuğum, rüyalara ortağım, kalemime ilhamımsın. Bensin işte ulan benden öte ben... Sevgiye açılan her adımımda baştan ayağa sen...
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta