İtiraf Şiiri - Kadir Kaya1

İTİRAF
Kelimelere küsmüştüm senden önce,
Kelimelere bir daha küstüm, senden sonra,
Lal oldu dilim, sustum.
Bilmem kaç vakit gerekli buz kesen yüreğimi eritmeye,
Bilmem kaç yollara düşüş sana varan,
Kaç kez bakmam gerek gözlerine,
Girmem sıcacık yüreğine, ısınmam,

Özgür kılmak paslı zincirlere vurulmuş çaresiz kelimeleri
Çıkarmak gün yüzüne yalnızlığın soğuk zindanlarından,

Çok yol almam gerek çok
Kaç defa daha çiğnemem gerek kendimi acımasızca,
Ulaşmak için sana
Yıllarca aradığım, çok özlediğim kendimi görmek için, sende gizli
Yüreğinde anlamlandırdığın yalın, çıplak beni
Ve kuşanıp, bilenip yürümem için sarp kayalıklara kaygan dünyada
Düşerken uzattığım elimden bir damla kan damladı çiçeğin yaprağına
Ki o çiçek eteğinde bir desendi beğendiğim
Kıpkızıl kesildiğinde, durdu zaman
Bir kor ateşle uzanıp tuttuğun buz kesmiş yüreğimdi
Gün yüzüne çıkardığın yalnızlığın soğuk zindanlarından
Daha kaç defa uzatıp ellerini özgür bırakacaksın kelimeleri
Bana rağmen, daha ne kadar seveceksin beni

Bir kırağı olup yağdığımızda gökyüzünden el ele,
Eriyip karıştığımızda birbirimize bir su damlasında,
Billur bir elmas olarak süzüldüğümüzde ela gözlerden, keskin,
Bileceğim ki aşk zaten koşulsuz bir tutsaklıktır
Kelimeleri aşka kurban eyledim, lafı mı olur,
Lal olsun dilim, buz kesilsin yüreğim
Yaşanmışlıkların un ufak ettiği billur parçaları idi süzülen parmaklarının arasından
Bilmem kaç vakit lal olmuş dilimdeki kelimelerin hapisliği,
Kaç defa daha çiğneyip kendimi düştüğüm yollarda,
Kaç defa daha besleyip büyütüp adam edeceksin beni,
Varsın özgür kalsın kelimeler, savrulsunlar boşlukta,
Göreceksin, ben bütün kelimelerde gizliyim,
O diline dokunan kelimelerdeki, hep benim dilim…
Tekirdağ 15.01.2011