İtiraf Şiiri - Ulvi Koçu

çalışırsın ya babacığım
aldırış etmeden yağmura, çamura
soğukta titremeye, üşümeye
çalışırsın ya kahramanca
bense gün boyu yatıyorum;
sıcacık odalarda,
sıcak yataklarda
kitap okuyor,
şiir yazıyorum...

çalışırsın ya babacığım
sesinin zirvesine tırmanarak;
bağırırsın ya pazarlarda
öyle yoruluyor,
öyle üşüyorsun ki
kolunun romatizmasında
hayata meydan okuyorsun...

bense babacığım
fakülte yurt yolunda,
aylak aylak gidip geliyorum;
alın teriyle kazandığın paraları yiyerek
ve hayatın surlarında,
kovalayarak aşk çağını...

sen çalışırken rüzgar ayazında
ben kalorifer yanındaki bir sırada
mayışlarım bir ders esnasında
sesin kulağımdan gitmez
titreyişin bilincimden...
umutların büyür içinde
'öğretmen olacak büyük oğlum' deyişinde...

çalışırsın ya babacığım
alın terin, göle dönüşür ya
susarsın ya acımasızlığıa,
'sen oku yeter' dersin ya
utanırım kendimden;
dört yıllık fakülteyi,
bir senede bitirmeliyim diye..!