İtiraf Şiiri - Hanife Banu

Hiç bilmiyorum seni...
Neleri seversin mesela?
Yüzün nasıl bir biçim alır güldüğünde;
Kırışır mı göz kenarların,
Gözlerinin içi gülermi,
Ya da ağlayabilirmisin güzel bir resme bakar gibi,
Seyrederken sevdiğini,
'Erkekler ağlamaz ' diyenlere inat.
Kaşın, gözün ne renk bilirim ama,
İnatçımısın bilmem mesela,
Kaşların çatılınca,
Ve öfkeden deliye döndüğünde,
Koyu fırtınalı bir denize dönüşürmü,
Gözlerinin yeşili?
Boyun posun hani görürüm fotoğrafına baktığımda ama
Bilemem kalbin gerçekten yumruğun büyüklüğünde mi,
Aşkla büyüyüp kocaman olurken içinde,
Bir yanlış sözle kırılır mı cam misali...
Hiç bilmiyorum seni...
Ellerinin sıcaklığını,
Teninin kokusunu,
Hırçın dalgalarla nasıl savrulduğunu,
Bir kedi yavrusu gibi
Sıcak bir limana nasıl sığındığını,
Aslını astarını,
Gittiğin okulları,
Sevdiğin insanları,
nefret ettiklerini,
Hangi manavdan aldığını yediğin yeşil erikleri,
Ya da yeşil eriği gerçekten sevip sevmediğini,
Hangi kokunun sana annenin yemeklerini anımsattığını,
ve mesela sarmaya hiç hayır diyemediğini
bilmiyorum..
Hayatının küçük ayrıntılarını,
Hayatının büyük ayrıntılarını,
Bilmiyorum.
Tek bildiğim....
Sözün nasıl asılı kalır gözlerimde
Tınısını bilmediğim bir şarkı gibi.....