İtikat! Şiiri - Gazi Küçükgiller

Köyümüz Elmalık (eski ismi seyitli olup, Mazgirt'e bağlıdır) 'ın karşısında bulunan (Şimdi Kovancılar'a bağlı) Çiftlik köyünden Aydın Arslan (kolo dede) : 'ının yengesi Hanım Arslan göz ağrısı çekiyormuş. Aydın Arslan'a diyor ki; Al şu horozu git bana Bılan'daki ziyaret çeşmesinden bir şişe su getir. Peki diyor ve horozu atının terkisine bağlayıp Elmalık köyüne geliyor. Elmalık köyünde Amcamın oğlu Düzgün Küçük'le çok samimidir. Onun evinde biraz soluklanmak için atından iner ve muhabete başlarlar. Ziyaret sebebi anlaşılınca, aralarında; Yahu; Su Allahın suyu, Horoz ise Allahın yarattığı bir canlı. Bılan'a kadar atı yormanın alemi var mı? Deyip iki kadar horozu keserler, kanından bir kaç damla şişeye akıtıp, üzerine de küçük çeşmeden su doldurup sabahleyin hastaya götürmek üzere duvardaki çiviye asarlar. Kestikleri horozu da afiyetle yerler Sabahleyin Aydın arslan suyu alıp yengesine götürür. Yengesi suyun ziyaretten geldiğine olan itikat ve inancı ile suyu gözüne damlatır. Gözleri hemen eski sağlığına kavuşur. Zamandan sonra bu durumu yengesine açıklayan Aydın Arslan' a yengesi; Size afiyet olsun, Ben itikat ettim ve size güvendim. değişen bir şey yok, İkiniz de sağolun. Hikayenin kahramanlarından şu anda sadece Düzgün Küçük yaşamakta ve 80 yaşındadır. Hakk'a yürüyenlere rahmet dilerim.