Allah’ın esması cisme konulmuş
Ne mutlu tefekkür edip görene
El Cemil adıyla güzel olunmuş
Ne mutlu inanıp gönül verene
İmana her daim delil gerekli
Mutmain olmalı hem de sürekli
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İtikat....
İnanmanın "şeksiz, şüphesiz" hali...
Derini,
Bağlılığı güçlü olanı...
Böylesine ne mutlu!
"Mış" gibi yapmayan,
İnancını "kötü emellerine alet etmeyene!"
Var mı,
Elbet var böyleleri...
Ki onların yüzü suyu hürmetine, hayat sürüyor...
Tebrikler Ali Kemal Bey, Kardeşim..
Teşekkür ederim yorumunuza değer kattınız hocam saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta