İtibar Şiiri - Hanifi Kolukısa

İnsanoğlu kapıldı hayale düşe,
Bilmedi vaktini harcadı boşa,
Düne itibar yok gün itibarsız,
İş işten geçince pişmanlık bomboş.

Kötülük dolmuş her hücremize,
Önemi yok zehir girsin vücûdumuza,
Kana itibar yok can itibarsız,
Vücûdu yaşatan damarlar bomboş.

Fâhişe doldu her yan her yer nataşa,
Şişesi elinde geziyor paşa,
İslâm’a itibar yok din itibarsız,
Mihraplar imamsız câmiler bomboş.

Mevtâlar duâ hürmet bekliyor,
Oysa mezarı sadece köpek kokluyor,
Kabristana itibar yok sin itibarsız,
Ölüler doldular diriler bomboş.

Kimse kimseye karışmaz oldu,
Ayrı gönüller kavuşmaz oldu,
Bana itibar yok sen itibarsız,
Kötülük yaşasın sevgiler bomboş.

Binâlar yükseldi göklere çıktı,
İnsanlar insana tepeden baktı,
Hana itibar yok in itibarsız,
Komşuluk ölüyor evimiz bomboş.