İti An Şiiri - Ekrem Bozkurt

Bir uçurum peşimde…türlü düşlere sahip,
Bir rüzgar, gecelerden yıldızlar süpürmekte,
Bir zaman aralığı sensizliği zerk edip
Yüreğimde kıyamet gibi hazan sürmekte
Ayrılık yeşil sürgün çağlayıp köpürmekte,
Hüzün kara yüzünü ufkuma tükürmekte.
Eski şarkıları dokur, milattan önce bir lir
Gözlerin deniz dökülür, dalga dalga üzerime…

Gözlerin deniz dökülür, dalga dalga üzerime
Yazgım Kız Kulesi’dir; talihim yüzer saray…
Bulutları örtünür, dağlar dumanlı başım
Eşkıya kılıcına boynum kıllardan ince
Fuji Yama eteği… inançlı bir samuray
Kılıçla bölünecek birazdan ışıklı ay
Çağırsam hüznü, hemen bir lamba cini gelir
Emret sahip, der …sunar: bırakır ellerime…

Emret sahip, der…sunar: bırakır ellerime
Al körpecik yavrunu…bağrına bas ve büyüt
Ya bu diyardan defol yada bu deveyi güt…
Bir kara bebek gibi hüzün, hep emzirdiğim.
Vuslatınla umutlu gönlüme taç etmişim
Esirgediğim ömre sanki muhtaç etmişim
İti andım, değneksiz…savunamadım bile
Çevremde fır dolanır…sanki Mohaç etmişim.

Çevremde fır dolanır …sanki Mohaç etmişim
Halbuki masum sevgi gönlümün istediği…
Beynimi kemirmeler… bu kulak çınlaması…
Beyhude geçen ömrün çıra gibi yanması…
Zulmün ve meşakkatin it gibi havlaması…
Beni ilgilendirmez başkasının dediği
Ama, kaçıncı herze; bu gönlümün yediği…
Bitmiyor: deli gönlün ne yası ne sevdası…

Bitmiyor…deli gönlün ne yası, ne sevdası…
Tüm yollar sana çıkar anlamadım hiçbir şey
Ayın coğrafyasına benzer olmuş yüreğim:
Deli yağmurlar yağmış rüzgar uçurum açmış
Gece üstüme yağmış hüznüyle sarmalamış.
Ömrümü harcadığım yollarına serdiğim
Tenimde dikenini bırakmış gül dediğim
Bu yangın yeri bana bu aşkın hatırası.

İzmir-Ağustos-2008