İtham Şiiri - Manas Mergen

İTHAM

Gülenyüz
Ağlayan göz
Edebi söylemlerden uzak
Yalan yanlış ithamlarla yorma kendini
Ne sen bendeydin bu gece
Ne de ben bir başkasında

Yürekten sevenleri Allah ayırmaz bilirim

Gecenin bir yarısı
Alıp gelsen de asaletini
Kapı eşiğinde bekle
Almam yureğime kimseyi
Hiçbir zaman
İster gündüz olsun
İster bir gece vakti
Yani bütün zamanlar dahil
Sokmam yüreğime namahremleri

Bir hiç uğruna
Vefadan yoksun bir tavırla gittiğin gün
Çökmüştü yüreğimin duvarları
Enkazlar altında kaldığımı sandım
Ufak tefek yaralar aldım
Lakin erken uyandım
Kanayan yaralarımı kendim sardım

Şimdilerde kabuk bağlıyor
Bundan böyle dünya dursa
Ve ben öleceğimi bilsem
Elletmem kanayan yaralarımı kimseye
İhanet etmem sevdam dediğim ilk göz ağrıma
Varsın içimde alevler yansın
Varsın yüreğimi sancı sarsın
Sende huzur bulamadıysam
Almam gönül kapından içeri kimseleri

İsterse içinde kafdağı ardı masallar biriksin
Nankör birini dinleyecek ne mecalim var
Ne de harcayacak zamanım

Hem geçti desem ne olacak
İsterse zaman dursun
Susmayı yeğlediysen sus artık
Ne hüznüme ortak ol
Ne günüme güneş
Bırak herkes kendi dehlizinde karanlığını yaşasın
Varsın yeşermesin aşka umut çiçekleri
Varsın tükensin üç günlük ömrü kelebeklerin

Yüreğinde saklamam yara almış bir aşkı
Gözümden düşürdüğüm gibi
Gönlümden de düsürdüm
Uçurumdan düşsen bile
Artık tutmam elini

Efkan ÖTGÜN