İthal gelin Şiiri - Abdil Göktekin

Henüz on altı ya yeni bastı yaşım
Lise sonuydu hedefim düşüm
Nerden bilirim,ardımdan verilmişim
Gurbet yolcusu ithal gelin.

Hiç incitmediler sarrafa girerken
Ûlema sanırsın besmele çekerken
Kaşı gözü oynuyor çifte telli çalarken
Gurbet yolcusu ithal gelin.

Çözemedi anam babam damadı
Başlık parası gözleri boyadı
Kıyılırken nikah imam da ağladı
Gurbet yolcusu ithal gelin.

Kesildi taksinin önüne gelinin koçu
Beş yıl taksitmiş düğünün borcu
Viza da belli etti Ankara dikmen yokuşu
Gurbet yolcusu ithal gelin.

Anam ağıt eder ilk günden kaderime
Saygıyı elden bırakma kayın pederine
Sırrın verme,düşsenden zalım ateşine
Gurbet yolcusu ithal gelin.

Istanbul dan yolcusun dedi garip babam
Dizlerini dövdü arkamdan teyzem halam
Şarkıya türkiye kafiye oldun ay balam
Gurbet yolcusu ithal gelin.

Valizimde aşlığım,bulgur düür getirdim
Hava limanına inerken umudumu yitirdim
Nikahlım yok,kayın validenin koluna girdim
Gurbet nettim neyledim sana.

Gurbette yandı çileli gecenin lambası
Uzandım kanepeye,sıktı bulanık havası
Döner diye almış beni,bizimkinin babası
Gurbet nettim neyledim sana.

Hafta ta bir uğrarım dedi işine gelirse
Ne mutlu bana kaynanam gülerse
Belki döner sarışınlar izin verirse
Gurbet nettim neyledim sana.

Kiler böceği oldu adım,mutfağa tıktılar
Ayıkmasın deyip çarşıya çıkartmadılar
Yetmedi,cinden periden kulp taktılar
Gurbet nettim neyledim sana.

Geçti yıllar önümü ardımı görmeden
Üç yavru oldu ne olduğum bilmeden
Kırkı geçti yaş, gün yüzü görmeden
Gurbet nettim neyledim sana.

İçim dışım yara oldu pansuman ne çare
Dikenden gülü seçemez,geçti geçer avâre
Mürekkebin ben olam dök Abdil'im kaleme
Nerde kaldın İstanbuldan getiren tayyare.