İthaflı Şiirler 2 Şiiri - Enes Acar

Belki bir akşamüstü, belki bir sabahın altında,
Farketmez yer, zaman,
Bir randevum var soğuğuyla yalnızlığın,
Tek bildiğim, yaklaşmakta.
İşte o zaman ne ısıtacak bir ten, ne saracak bir kol...
Yalnızım o gün, yapayalnız.
Bu bile yitik bir ümidi beslemiyor bende,
Çünkü ben seni seviyorum,
Ve bir o kadarda kendimi seviyorum,
Kendimde seni sevmeyi seviyorum,
Ve her şeyin sonunda yine seni seviyorum.
Bir döngüdür bu anlatamam,
Anlarsın. Anlamıyorsan zaten yoksun demektir.