Ey Yâr! Bugün sadece sustum.
Konuşabilirdim de, içimi dökebilirdim, dinlerdi de insanlar...
Ama neden ki dedim! Ortada bir kel ve onun ilaçlık bir durumu varsa, bu durumda kel bendim...
Sustum o yüzden! Hafif gülümsedim ve yine ben dinledim.
Çünkü onlar da ilaç arıyordu ve ben de keldim!
Muhammet Cihat DöleşKayıt Tarihi : 23.4.2012 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!