İthaf Şiiri - Batuhan Arısoy

Sokaktaki sessizlik, biraz da sensizlik
Bir demlik çay, biraz da yalnızlık
Rüzgarın sarstığı yaprak sesleri
Gönlümde yanan odu söndüremedi hiçbiri.

Bir nefes, bir yanış sanki
Yanan odu harlayan bir Aza misali
Yazdıklarım? Değersiz her biri!
İçimdekileri anlatmaya şiir yetmez ki...

Hançer saplanıyor kalbimin orta yerine
Bunun adını ben değil, onlar koymuşlar!
Her insan aslında bir katildir
Sinemize yara açar dururlar.

Var mıdır hançer yarasına derman?
Daimidir, acısı geçer izi kalır.
Geçti mi? Hayır, tekrar deşildi.
Kin ile, üzüntü ile harmanlanıp ilişti.

Hey Şair! Kaldır kafanı bak göğe!
Yalnızlık buna denir işte.
Etrafında rüzgar sesi, köpek havlamaları...
Hepsi bu, bir balkonda kağıt kalemle...
Yalnızız işte!