İthâf 2 Şiiri - Necati Yazgan

-Kendi Gökkubbemiz şâirinin azîz rûhuna-

Vatan karlı dağlarda gökten temizdir,
Hayat ufkumuz, kendi gökkubbemizdir.

Şeref mülküdür küfre doğmuş o dînin,
Zafer yurdudur evliyâ-yı mübînin.

Semâsında şî’rin yaşar mûsikîsi,
Ki mevlîd sesinden taşar mûsikîsi.

O zevk beste olmuş çalar bir gazelde,
Uzun beş asır, ayrı ses, ayrı telde.

Gelip geçmiş ufkundan en son o şâir,
Gönülden duyup, söylemiş fethe dâir.

Dönülmez zamânın ilâhî sesinden,
Bugün dinletir kendi gökkubbesinden.