***Birer cılız karıncadır belki, her bir harf…
Calut cüsseli zulmün karşısındaki Davut misali.
Varsın, olsun… Ama dönen namert olsun.***
O, son görev sonrasında,
Omuzlarınıza çöreklenen şu yorgunluğun ağırlığı
Belimi bükmüyor mu benim de?
Ya görmüyor muyum sanıyorsunuz;
Gözlerinize sinmiş şu bitkin kartalları?
Biliyorum daha kabuk bağlamadı yaralar.
Ne çare ki iş başa düştü yine
Hem sizden başka kimim var?
Ey, kelam ülkesindeki sessiz karıncalar!
Ey, dev ruhlu, çelimsiz karıncalar!
Silkinin, omuzlarınızdaki yorgunluktan,
Yine şahlansın gözlerinizdeki kartallar.
Tomurcuk dolmuş, hem bakın!
Dün suladığınız ağaçlar.
Ey, kalem krallığındaki kara karıncalar!
Ey, alnı ak, gözü kara karıncalar!
İşte, iş başa düştü yine
Hem sizden başka saka mı var?
Demeyin, dünyanın çekildi suyu
Bak kulak verin;
Şırıl şırıl Kaf Dağı’ndaki kuyu.
Hadi, çıkın yuvadan!
Kuşanın kalburları, hadi!
Durmayın vakit dar…
Yetişin!
İtfaiyede yangın var.
14.06.2013
Sadi AtayKayıt Tarihi : 16.2.2014 20:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!