/eski bir madende göçük gibiyim toprağın altında kalabilirim/
us'umun ucunda uslanmaz çocukluğum
yetim güller aklımın ucundan bile geçmezdi
patlatsam bir nebzede şerbetini
yüzümden ağzıma düşerdin..
yanaş ulan!
yanaş sewgili
dudaklarım zehir şimdi
tahrip edildi
he*
diyeceğim şu ki
sana hiç boktan inandım,çocukluğuma atamazsın bahçeleri
ben ölüyorum
bir daha sew beni...
Kayıt Tarihi : 6.8.2008 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!