Yiğit var deli dolu, namerdi ona katlar
Gözü pektir anlı ak, söz de söz öz de candır
İt var ısırmaz havlar, ya kudurur ya çatlar
Attığın taş peşinde koşup gittiği andır!
Yiğit var yalın kılıç, vurdun mu yarar dağı
Yarenler dergahın da, sohbetidir gül yağı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
İti de öğrendi bu millet, yiğidi de. İyi ayırıyor şükür ikisini. Bir bir dökülecek o itlerin dişleri, bir bir düşecekler cehennem çukuruna. Bu böyle biline. Yiğitlerimiz var olsun.
Yüreğinize, kaleminize sağlık Osman Bey. Selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta