Usandım artık bu şehirden ben isyanlardayım.
Çile bende kötü kader bana yazılmış.
Yeter artık yarab.
Ben bunları haketmedim.
Şimdiye kadar bu şehri terketmedim.
İnsanları gönülden sevdim.
Düşmanımı dahi dost bildim.
Yüzüme gülen her insanı arkadaş bildim.
İsyanlardayım, isyanlardayım.
Birde gözümü açtım ki komik ama rüyalardayım.
Tost pembe bir hayal içinde yürüyorum.
Aklıma geldi kendime gülüyorum.
Kayıt Tarihi : 2.10.2009 01:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Dolay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/02/isyanlardayim-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!