Ne dünyada gün yüzü gördüm
Nede birgün içten güldüm
Aşk acısıyla ben hep süründüm
Bir volkan gibiydim sağol söndürdün....
Haykıramadım dağlara taşlara
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
nassıl ya?
bu şiirde benden hayatta en ufak bir ümidi kalmayan bütün çaresiz aşk mahkumlarına hediyem olsun
kimsede unutmasın yaşamayan insan şiir yazamaz
ban yaşadım ve hayattan anladığım kadarıyla bu şiiri yazdım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta